21 december 2019:
De Winterwende & De start van Mijn Leven!

De winterwende is het moment van het loslaten van het oude wat je niet meer dient
&
de terugkeer naar warmte en licht met hernieuwde energie.

Alleen nog op “Verzenden” klikken en dan was mijn beslissing waarbij geen weg terug meer mogelijk was een feit.

De “druppel die de emmer liet overlopen” gebeurde het afgelopen weekend.
Mijn moeder, begin tachtig en slecht ter been, wilde naar het winkelcentrum en had mijn hulp daarbij opgeëist. Iets vragen was voor haar een onbekend fenomeen.
Opeens begon ze over de feestdagen waarbij de familie als vanouds verplicht bijeen kwam.
Oude koeien uit de sloot halen, wat inmiddels een kudde koeien betrof, door teveel eten en drinken was onderdeel van die verplichting wat allerlei minder prettige “discussies” veroorzaakte en waarbij ik vaak het mikpunt van spot was.
Ik had me er jaren met teveel eten en drinken doorheen geslagen maar kon na de laatste keer niet meer stoppen met drinken waardoor mijn leven een puinhoop werd en ik mijn baan kwijt zou raken als ik geen hulp zou zoeken.

Tijdens het eerste consult vroeg ze aan mij:
“Eet en drink jij wat jij wilt of wat je moeder wil?”
Dat was een eyeopener om te zien hoe mijn moeder nooit reageerde op mijn grenzen of het nu eten, drinken of mijn manier van leven betrof.
Toen ik eenmaal het huis uit was en mijn eigen inkomsten had kon ik steeds meer doen wat ik zelf wilde al was het meestal stiekem.

Als kind snoepte ik veel en als volwassene had ik last van eetbuien.
Een tijdlang “verving” ik eetbuien door meer alcohol te gebruiken totdat ook dat uit de hand liep.
Met de aangereikte inzichten, de energie-/ontspannings-/lichaamsoefeningen en de voedingsadviezen lukte het mij om te stoppen met de alcohol en de eetbuien.
Ik kreeg veel meer energie, begon met hardlopen en  kwam mede daardoor op een verantwoorde manier op een gezond gewicht.
Toen ik het aan mijn ouders vertelde, die al vonden dat ik mij “vreemd” gedroeg, werd mijn moeder hysterisch want mij zou wel gezegd zijn dat zij de oorzaak was.
Daarnaast haalde ik mijn familie door het slijk door er met een vreemde hierover te praten.

De eerste confrontatie over eten en drinken was bij haar verjaardag.
Ze zette een glas wijn en een stuk taart voor mij neer wat ik weigerde.
Zij vond dat ik hiermee haar verjaardag verpestte en dat ik het toch niet vol zou houden.

Een half jaar later was het moment op het winkelcentrum.
Ze zei opeens:
“Met de feestdagen doe je gewoon gezellig mee. Je kunt best alles eten en je hoeft niet bang te zijn dat je teveel drinkt want wij zijn erbij.”
Het was de zoveelste vernedering en voor mij de laatste want ik zei:
“Of ik breng je nu naar huis of ik bel een taxi voor je want je hebt totaal geen respect voor mij.”
Ze wilde een taxi omdat ze niet met een ondankbare hysterische dochter in één auto wilde zitten.
Natuurlijk werd er daarna door mijn zus, broers, ooms en tantes gebeld en geappt dat ik me afschuwelijk had gedragen ten opzichte van mijn moeder. Mijn vader hield zich stil.

Ik heb op “Verzenden” geklikt waardoor een email naar mijn familie gestuurd is waarin ik beschrijf wat ik met mijn moeder heb meegemaakt, wat het met mij gedaan heeft en hoe ik nu verder wil.
Ik wil begrip hebben voor haar handelen en dat niemand inclusief mijn vader mij nooit tegen haar beschermd heeft maar mij eerder heeft laten vallen.
Dit alles met behoud van mijn normen en waarden.
Dit alles vanuit mededogen!

Een half uur later was ik op weg naar het vliegveld om pas na drie weken terug te komen.

Ik was op alles voorbereid toen ik terugkwam maar het enige bericht was van mijn oudste broer met de mededeling dat ik onterfd was.
Dit had ik wel verwacht want het ging in de familie altijd om geld, veel geld.

Een half jaar later overleden mijn ouders kort na elkaar.
Ik ben niet naar de begrafenissen geweest maar heb van beiden afscheid genomen in de rouwkamers.
Het was voor mij goed zoals ik het had gedaan.

Samen met mijn advocaat heb ik mijn wettelijke halve kindsdeel opgeëist.
Ik heb weinig inzage gekregen maar ik ben tevreden met wat ze mij hebben uitgekeerd.
Het geld gebruik ik voor mijn studie psychologie.

Ik ben blij dat ik nu Mijn Leven leef!