Eindejaars Sessie

Het jaar was een aaneenschakeling van gebeurtenissen waarin ik meer overleefde dan leefde. Iemand vroeg mij: “Heb jij al plannen voor de feestdagen?”

Ik realiseerde mij dat die al over een maand waren. Plannen had ik niet en wilde daar niet eens over nadenken. Opeens sliep ik nauwelijks meer en was ’s ochtends zo vroeg wakker dat ik niet direkt naar mijn werk kon zoals altijd maar op die manier tijd kreeg om na te denken. Dat denken benauwde me zo dat ik er in mijn omgeving over probeerde te praten. Als respons kreeg ik dat ik zo sterk was dat ik daar wel uit kwam. Men was niet gewend mij ooit kwetsbaar te zien. Men wist ook niet dat ik teveel dronk en/of at want overdag at ik nauwelijks en drinken deed ik als ik alleen was.

Ik besloot tot een Eindejaar Sessie. Vanaf het moment dat ze de deur voor mij open deed had ik het gevoel dat ik gezien en gehoord werd. Het eerste waar ze mij mee confronteerde was dat ze mij vroeg of ik de avond tevoren of die ochtend gedronken had. Ik dacht nog wel dat je Wodka niet rook! Maar … ze had het wel gemerkt mede door het aantal glazen water wat ik achter elkaar dronk tijdens de sessie.

Gelukkig was dit voor mij de start om te gaan praten over alle gebeurtenissen van de problemen op mijn werk, het gevoel van burn-out, het vastzitten in mijn relatie en dat het leek alsof ik het contact met mijn omgeving aan het verliezen was. Haar antwoord was: “Heb je niet eerder het gevoel dat je jezelf nauwelijks meer (h)erkent door de veelheid van veranderde situaties?”

Dat was exact het geval. Het was wennen aan mijn andere houding ten opzichte van mezelf en mijn omgeving. Ik besefte dat ik ruimte en tijd nodig had. Voor de feestdagen plande ik om een week alleen op vakantie te gaan.

 Ik bleef uiteindelijk drie weken weg en kwam als het ware herboren terug. Voor de veranderingen die ik ga aanbrengen in mijn leven heb ik, door nu verantwoording voor mijzelf te nemen, ook de energie om het te doen.