Van Zelfdestructief naar de liefde voor je Zelf!

Het is zo eenvoudig gezegd tegen iemand die op wat voor manier dan ook zelfdestructief is dat die meer van zichzelf zou moeten houden.
Als iemand in de  jeugd geen of te weinig liefde heeft gehad dan is dat een moeilijk proces.

Het gaat dan ook in fasen want ineens die ommekeer van zichzelf te vernietigen naar van zichzelf te houden zou dermate vreemd aanvoelen dat het zelfvernietigende gedrag veiliger aanvoelt.

De grootste stoorzenders zijn de schuldgevoelens gekoppeld aan zelfdestructief gedrag die eerst gedeactiveerd moeten worden.
Dit kan in eerste instantie door er op afstand naar te kijken of het logisch is dat die schuldgevoelens er zijn.
Een oncontroleerbare verslaving aan alcohol, drugs, eten en/of agressief gedrag komt eerder voort uit machteloosheid dan uit opzet.

Het is wel zo en dat blijft ook zo dat iemand altijd verantwoordelijk is voor zichzelf.
De schuld bij een ander neerleggen is zinloos.
Iemand de verantwoording teruggeven zonder op te eisen dit iemand dat ook op zich neemt is zinvol voor het healing proces.

Wat geen liefde voor je Zelf oplevert:

De ander, traumatische gebeurtenissen, ziekte, werkloosheid, etc. de schuld blijven geven.

Wat wel liefde voor je Zelf oplevert:

Mededogen te weten begrip hebben voor je Zelf en de ander of het andere met behoud van normen en waarden dus ook om niet alles maar goed te vinden van de ander en of het andere wat ook voor je Zelf geldt.

Zo bereik je het gevoel een vredige vreugde waar vanuit

je de liefde voor je Zelf kunt blijven voeden!